LAIN TEMPAT, LAIN RAGAM

Saya dan suami telah dijemput menghadiri majlis berkhatan 2 minggu lepas. Apa yang mengkagumkan saya, sambutannnya sungguh meriah dan besar-besaran. Ala-ala majlis perkahwinan gitu. Kalau tidak silap saya, sebanyak 5 buah kanopi telah didirikan, siap dengan deejay dan alunan lagu berkumandang, makcik-makcik penanggah yang pakai sedondon, menu makanan yang pelbagai dari sate, nasi minyak, nasi putih, dadih, lauk-pauk (katering) dan paling menarik pemberian cenderahati kecil dari tuan rumah. Selepas salam keruk, kawan rapat dan saudara-mara menerima bungkusan jajan (makanan ringan seperti gula-gula) dalam bakul anyaman kertas surat khabar dan untuk yang lain bungkusan jajan dalam karung kain kecil. Besar budget tuan rumah ni. Tu cerita sambutan di sebuah taman.....dalam sebuah bandar
Apa pulak cerita sambutan majlis berkhatan di kampung? Saya teringat, 2 orang anak sepupu saya baru berkhatan beberapa hari sebelum raya korban. Sepupu saya sempat la menumbangkan seekor lembu untuk dijadikan korban dan buat kenduri doa selamat. Emmm...lebih bersifat sederhana.
Yang paling murah dan paling meriah....buat majlis berkhatan beramai-ramai di sesuatu tempat (yang macam dalam tv tu). Siap ada paluan kompang mengiringi anak-anak yang nak berkhatan, bapa-bapa pula dokong anak di bahu, abang-abang bomba siram air dan kemudian baru dikhatankan beramai-ramai. Tak cukup dengan tu, masak untuk majlis pun secara gotong-royong. Budget pun boleh kongsi, kadang-kadang dapat tajaan pihak tertentu. Tak untung gitu...
Untuk 2 anak lelaki saya, tak terfikir lagi nak sambut camne. Khatannya pun tak tau bila..mungkin bila dah besar sikit....Adik-adik saya siap umpan, kalau sunat boleh dapat duit banyak...apa-apa je la.